مهدی کوشکی : تئاتر از بین نمیرود بلکه در هر دورهای ممکن است تغییر شکل بدهد
تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۱۱۰۲۱۱
مهدی کوشکی که این روزها دو اثر نمایشی روی صحنه دارد، میگوید: اگر تئاتر کار نکنیم، بدن درد میگیریم!
این بازیگر و کارگردان تئاتر این روزها هم مشغول بازی در نمایش «سرایدار» است و هم نمایش«حظیان» را با گروهی از هنرجویان جوان خود روی صحنه برده است.
کوشکی درباره شرایط کار تئاتر در دوران سخت کرونا سخن گفت و تاکید کرد تئاتر از بین نمیرود بلکه در هر دورهای ممکن است تغییر شکل بدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او در آغاز درباره اجرای نمایش «حظیان» در سالن «سپند» توضیح داد: تولید این نمایش حدود دو سال زمان برد نه اینکه در این مدت هیچ وقفهای نداشته باشیم ولی مدام بخشی از ذهنمان درگیر این پروژه بود. کرونا یک سال برنامه ما را به تعویق انداخت و اگر این انتظار ادامه پیدا میکرد، ممکن بود گروه از هم بپاشد. به همین دلیل بعد از بازگشایی سالنها تصمیم گرفتیم بیش از این منتظر نمانیم.
کوشکی در عین حال ادامه داد: البته این اجرا برایمان نوعی دستگرمی و تمرین است و امیدواریم بعد از عادی شدن شرایط، نمایش را بار دیگر روی صحنه بیاوریم. هرچند همین اجرا هم کامل است.
او درباره استقبال تماشاگران از این نمایش گفت: هنوز بسیاری از تماشاگران برای رفتن به تئاتر نگرانی دارند و احساس امنیت نمیکنند. چون وضعیت پیچیده است و طبیعتا جان از تئاتر عزیزتر است. به همین دلیل بخش زیادی از مخاطبان تئاتر ریزش کردهاند ولی چارهای نیست چون ما نمیتوانیم تئاتر را تعطیل کنیم.
افزود: در این شرایط توقعی هم ندارم تماشاگران زیادی به دیدن کار ما بیایند. میزان حضور تماشاگران خیلی نسبی است ولی در بسیاری از اجراها نیمی از سالن که طبق پروتکلها میتواند میزبان مخاطبان باشد، پر نمیشود.
این بازیگر با اشاره به وابستگیاش به تئاتر با لحنی طنزآمیز اضافه کرد: ما بدون تئاتر، بدن درد میگیریم! اگر مدت طولانی کار نکنیم، ممکن است خیلی چیزها را فراموش کنیم. کار بازیگر و کارگردان هم مانند کار یک طراح است که مدام باید در حال طرح زدن و تمرین باشد و دست خود را گرم نگه دارد. با این تفاوت که نقاش و طراح در خلوت خود کار میکند ولی ما باید در سالن و در حضور جمع کار کنیم.
کوشکی ادامه داد: ما به جز تئاتر کار دیگری بلد نیستیم. شاید درک این موضوع برای بعضی سخت باشد ولی ما در خانهنشینی هم افسردگی میگیریم. چقدر خانه بنشینم و کتاب بخوانیم و فیلم ببینیم. زندگی ما وابسته به اجرای زنده تئاتر است.
این فعال تئاتر درباره نگرانی برخی از همکاران خود بابت از بین رفتن تئاتر در دوران کرونا توضیح داد: این نگرانی برآمده از حس مالکیت است ولی به نظر من، حیات تئاتر به ما ربطی ندارد و وجود آن وابسته به ما نیست. همچنانکه نسلهای بعدی وارد کار شدهاند و تازه در آغاز راه هستند.
کوشکی خاطرنشان کرد: بابت نابودی تئاتر نگران نیستم چون تئاتر برآمده از همان آیینهایی است که در طول قرنهای متمادی باقی ماندهاند اما مساله امروز ما حمایت از این هنر است.
او با اشاره به اینکه تئاتر در هر دورهای راه خود را پیدا میکند، گفت: شاید تئاتر به دلیل اقتضائات هر دوره، تغییر شکل بدهد مانند خود ما و زندگیهایمان که در بحرانها تغییر میکند ولی ماهیت آن از بین نمیرود. تئاتر همچون آینهای است که آدمیان دوست دارند حتی تصویر استحاله شده خود را در آن ببینند. تصویری که گاه در تئاتر تجلی پیدا میکند و گاه در سینما یا دیگر هنرها.
او در پایان خواستار حمایت بیشتر از تئاتر شد و گفت: کار فرهنگی، کار یدی و دستی نیست . کاری است که با روح و روان افراد سر و کار دارد بویژه تئاتر که هنری است بسیار انسانی، ولی این هنر در همه جای دنیا نیازمند حمایت دولتهاست. بدون این حمایت باز هم میتوان کار کرد ولی همه چیز سختتر میشود در حالیکه با حمایت دولت، با مصایب کمتری کار میکنیم./ایسنا
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۱۰۲۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بزرگداشت اکبر زنجان پور و دو جای خالی
حمید سمندریان که با شوق فراوان نظارهگر کار دانشجویان خود بود، استعداد و توانمندی این دانشجو را کشف کرد و اول بار در نمایش «نگاهی از پل» با او همکاری کرد. اکبر زنجانپور در این نمایش به عنوان استعدادی درخشان ظاهر شد و این اولین گامهای او در جاده موفقیت بود.
به گزارش ایسنا، این خاطره به دهه ۵۰ بازمیگردد و حالا دانشجوی سابق قرار است همزمان با زادروز استاد خود و در مراسمی که کانون کارگردانان خانه تئاتر برگزار میکند، تقدیر شود.
دانشجوی سابق اما سالهاست که خانهنشین است و شرایط را برای به صحنه بردن اثری تازه، مناسب نمیداند.
هرچند نسل جدید تماشاگران تئاتر نتوانستهاند هنرنمایی زنجانپور را روی صحنه ببینند، اما قدیمیهای تئاتر نمیتوانند حضور تاثیرگذار و استعداد شگرف او را در نمایشهای «نگاهی از پل» و «ملاقات بانوی سالخورده» فراموش کنند
شاید اولین بازی حرفهای او در تئاتر در نمایش «نگاهی از پل» بود که در کنار سوسنفرخ نیا به عنوان یکی دیگری از دانشجویان مستعد دانشکده هنرهای زیبا درخشید و بار دوم بود که خود را به عنوان استعدادی غیرقابل انکار اثبات کرد؛ در نمایش «ملاقات بانوی سالخورده» نوشته فردریش دورنمات و کار حمید سمندریان. او در آن نمایش نقش آالفرد ایل را بازی کرد که یکی از کارکترهای مهم نمایشی است و تفاوت سنی زیادی با آن داشت.
به انگیزه این تجلیل و به یاد حمید سمندریان، بخشی از صحبتهای او را درباره زنجانپور مرور میکنیم:
«زنجانپور بسیار قابل قبول و باورپذیر بازی کرد. هرچند که آالفرد ایل از سن او دور بود ولی او نقش را به خوبی درک کرد. من استعداد زنجان پور را در کلاسهای دانشگاه شناختم. زمانی که شاگرد من بود، او را در اجراهای دانشگاهی دیده بودم و هیجانها و انرژیهای او را میشناختم. همان طور که در «نگاهی از پل» قدرت و انرژی خود را به نمایش گذاشت، در «ملاقات بانوی سالخورده» نیز به درونیات و عمق آلفرد ایل پی برد. دو نقش متفاوت و با بازی فراموشنشدنی زنجانپور. من برای رسیدن او به آلفرد ایل هیچ گونه درگیری نداشتم. زنجانپور به شدت خودش را متمرکز کرده بود تا به نقش برسد و آن طوری که من میخواهم بازی کند. او هم در بیرون و هم در درون به نقش رسید و خودش را هماهنگ کرد و به روح لحظه به لحظه نقش مسلط شد.
اما بخت با تماشاگران دهه هشتاد هم همراه بود تا یک بازی به یادماندنی دیگر از زنجانپور ببینند؛ در نمایش «شب هزار و یکم» به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی. نمایشی که در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت و در سه اپیزود گوناگون، نگاهی تازه به هزار و یک شب داشت. زنجانپور با همراهی مژده شمسایی و ستاره اسکندری در اپیزود دوم این نمایش بازی کرد تا برای تماشاگران نسلهای بعدی تئاتر نیز خاطره زیبای دیگری از بازیهای خود بسازد.
حالا این بزرگداشت همزمان با زادروز استاد او در خانه هنرمندان ایران، روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه برپا میشود. حمید سمندریان، استاد او سالهاست که از دنیا رفته و بهرام بیضایی نیز به دلیل دوری از وطن، نخواهد توانست در این برنامه شرکت کند و این بزرگداشت با دو جای خالی همراه میشود.
بزرگداشت زنجانپور به کوشش کانون کارگردانان خانه تئاتر ایران، ساعت ۱۷ روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در تالار استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار میشود.
انتهای پیام